Kliknij tutaj --> 🎨 tango a tango argentyńskie różnice

Tango Argentyńskie Hosted By Centrum Kultury i Czytelnictwa w Serocku. Event starts on Friday, 27 May 2022 and happening at Centrum Kultury i Czytelnictwa w Serocku, Milanowek, MZ. Register or Buy Tickets, Price information. 622 views, 9 likes, 3 loves, 1 comments, 1 shares, Facebook Watch Videos from Mobilna Filharmonia: Może tak tego wieczoru udać się do Argentyny i posłuchać cudownego Tanga? Tango to taniec bardzo Tango argentyńskie - no to tanGO! Poczuj moc tańca w parze, kiedy rytm muzyki prosto z Ameryki Południowej aż odrywa Twoje nogi z podłogi! Ktoś kiedyś powiedział, że „W tańcu możesz sobie pozwolić 🇵🇱 [PL] Naucz się tej choreografii Krok po Kroku pod tym linkiem https://dancebook.pl/E-Kursy?kat=Tango-Argentino-Level-1🇺🇸 [EN] Learn this Dance Choreog Tango is a walking dance, meaning that all the steps are based on walking. When you start learning it, you must first master some basic movements. Don't worry, basic steps are not that difficult to learn. Beginners usually start with 8-Count Basic or simply Tango Basic. Tango Basic is made of five steps taken to 8 counts of music. The rhythm is Les Sites De Rencontre En France Gratuit. Autor: Szymon Ferfecki Często w moich rozmowach z osobami, które nie tańczą tanga lub dopiero zaczynają swoją taneczną przygodę, pojawia się zdziwienie jak opowiadam czym tak naprawdę jest tango. Wynika to z faktu, że wciąż w społeczeństwie zakorzenione są pewne mity związane z tym wspaniałym tańcem. Najwyższa więc pora się z nimi rozprawić. Oczywiście lista nie jest pełna i z czasem będę ją uzupełniał o kolejne pozycje. Zapraszam do lektury i dyskusji :) Mit 1: Tango prezentowane w telewizji to prawdziwe tango argentyńskie. Tango prezentowane w telewizji (np. w „Tańcu z gwiazdami”) to najczęściej tango towarzyskie (turniejowe). Charakteryzuje się ono szeroką, sztywną ramą, gwałtownymi ruchami głowy i szybkimi zmianami kierunku. Jest ono tańczone dla widza/jurora (oraz dla nagrody), co sprawia, że emocje są skierowane na zewnątrz, gdyż podlegają one ocenie. Natomiast w prawdziwym tangu argentyńskim para tańczy przede wszystkim dla siebie. Zamiast tworzyć „twardą ramę” tańczący obejmują się, by być razem ze sobą. Emocje są wtedy wewnątrz pary, a cały zewnętrzny świat ma w tym momencie dla tych dwojga dużo mniejsze znaczenie. Kroki w prawdziwym tangu argentyńskim (w odróżnieniu od tanga towarzyskiego) są improwizowane, co sprawia, iż generalnie nie da się zatańczyć w ten sam sposób dwa razy tego samego utworu (nawet z tą samą partnerką). Poza tym tango argentyńskie jest tańcem „socjalnym” i tańczy się je wieczorami praktycznie na całym świecie (w odróżnieniu od tanga turniejowego, które nie jest tańcem „imprezowym”). Mistrzostwa prawdziwego tanga argentyńskiego także oczywiście się odbywają, ale mają one w kulturze tego tańca charakter dużo bardziej marginalny. . Mit 2: Tango argentyńskie jest tańcem „sztywniaków”. Paradoksalnie tango jest jednym z najmiększych tańców, które tańczone są w parze. To media, takie jak telewizja, która pokazuje przede wszystkim tango towarzyskie (turniejowe), wykreowało stereotyp tanga, jako tańca o sztywnej ramie, w którym partnerzy dosłownie walczą ze sobą przemierzając parkiet. Prawdziwi tangueros zresztą często „wzdrygają” słysząc słowo „rama”, woląc używać w zamian określenia „objęcie”, dużo trafniej oddającego to, co się dzieje w tańcu między partnerami. Objęcie w tangu jest miękkie, komfortowe dla obojga partnerów, a samo prowadzenie powinno odbywać się z użyciem minimalnej ilości sygnałów. Szarpanie i siłowe przestawienie partnerki nie są tutaj mile widziane (!) Sam partner powinien być zarazem delikatny i stanowczy, a partnerka po prostu miękko „wtulić” się w jego ramiona (co też nie znaczy, że ma zupełnie się rozluźnić i pozbawić się możliwości odbierania impulsów prowadzenia). To właśnie dzięki „miękkości” tanga możliwa jest prawdziwa magia płynięcia po parkiecie. . Mit 3: Tango jest dużo mniej popularne niż salsa, bachata czy kizomba, więc nie ma go gdzie tańczyć. Faktycznie, wydaje się, że osób tańczących tango (przynajmniej w Warszawie) jest mniej niż entuzjastów innych popularnych tańców, takich jak, np. salsa lub bachata. Jednakże wyjątkowy charakter tego tańca sprawia, że milong (czyli imprez tangowych) jest naprawdę wiele. W większych miastach można tańczyć praktycznie codziennie (jestem wstanie się założyć, że miłośnicy salsy lub kizomby nie mają aż tak dobrze). W Warszawie obecnie odbywa się ok. 10 regularnych milong w tygodniu, co oznacza, iż można tańczyć każdego dnia. Zresztą za granicą jest podobnie. Dlatego jak jedziecie np. w delegację pamiętajcie o tym, by zabrać ze sobą buty do tanga, gdyż szansa na to, iż traficie wieczorem na milongę jest całkiem spora. Sam zresztą jako założyciel fanpage tangowego na Facebooku regularnie dostaję zapytania od gości przyjeżdżających z zagranicy, gdzie danego dnia można zatańczyć tango w stolicy. Skąd ten fenomen tak dużej dostępności imprez tangowych? Może stąd, że milongi są nie są zwykłymi imprezami tanecznymi, ale także miejscem spotkań z przyjaciółmi, na których można porozmawiać nie tylko o tańcu. . Mit 4: Tango jest niepraktyczne, gdyż nie można go wykorzystać na zwykłych imprezach. Na początek warto tutaj powiedzieć, że tango można zatańczyć praktycznie do każdej muzyki. Zresztą organizowane są milongi (imprezy tangowe), na których DJe puszczają tzw. „alternatywy”, czyli kawałki, które nie są tangami. Taki styl grania nie jest normą w środowisku tangowym (preferowane jest jednak granie i tańczenie do klasycznych tang), ale takie „alternatywne” imprezy mają również swoich fanów. Dodatkowo mówi się, że „jeżeli nauczysz się tańczyć tango, to będziesz mógł zatańczyć wszystko”. I jest to szczera prawda. W tangu mężczyzna uczy się przede wszystkim prowadzenia, a kobieta podążania. Dzięki temu tancerze tanga są bardzo uniwersalni i łatwo uczą się innych styli tanecznych. Poza tym bez trudu przychodzi im tańczyć na zwykłych imprezach tanecznych (wliczając to np. wesela) nawet z osobami, które wyłącznie od święta wychodzą na parkiet. A na koniec dodam jeszcze, że improwizowany charakter tego tańca sprawia, że tango jest tańcem niesamowicie uniwersalnym pod każdym względem, dlatego adepci tego tańca mają dużą pewność siebie, niezależnie od tego jaka muzyka leci właśnie z głośników. . Mit 5a: Powyżej pewnego wieku nie można nauczyć się tańczyć tanga. Mit 5b: Tango jest tańcem wyłącznie dla starszych osób, dlatego zacznę je tańczyć, gdy skończę X lat (w miejsce X należy wstawić dowolną liczbę). Zaletą tanga jest to, że można zacząć jego naukę praktycznie w każdym wieku. Jasne, że im później się zacznie, tym trudniej przychodzi nauka pewnych figur. Ale zaletą tego tańca jest to, że każdy bierze z niego tyle, ile chce lub potrzebuje. Najważniejsze w tangu jest „zwykłe” chodzenie i kontakt między partnerami, dlatego na jego naukę nigdy nie jest za późno. Poza tym lekcje tanga w wielu miejscach na świecie są wykorzystywane jako narzędzie terapeutyczne dla osób starszych (w tym jako terapia dla chorych z Parkinsonem i demencją). Młodszym tango na pewno doda pewności siebie oraz pozwoli na przełamanie problemów z bliskością. Nie ważne więc, czy masz 15, 20, 30, 50 lat czy 60 lat – jeżeli chcesz poznać ten wspaniały taniec oraz nowych, ciekawych ludzi – po prostu przyjdź na milongę lub zapisz się na lekcje. . Mit 6: Tango wymaga bardzo dużych nakładów finansowych żeby dobrze tańczyć. Oczywiście jak to w życiu – nic nie jest za darmo i lekcje kosztują. Jednakże tango jest tańcem bardzo „socjalnym” i można bez problemu szlifować umiejętności na milongach (imprezach tangowych) oraz przede wszystkim na praktikach, czyli spotkaniach tanecznych, na których można poćwiczyć taniec pod okiem instruktora lub bardziej doświadczonych kolegów i koleżanek. Praktiki najczęściej są darmowe lub za symboliczną opłatą. Zatem, jeżeli ktoś naprawdę chce się nauczyć tańczyć (tanim kosztem) – znajdzie na to sposób. . Mit 7: Lepiej zacząć się uczyć tańczyć zaczynając od prostszego tańca, jakim jest np. salsa, a dopiero później przerzucić się na tango. Kolejność nauki tańców nie ma moim zdaniem znaczenia. Wszystko zależy od Waszych preferencji, chociaż częściej osobiście obserwuję „przejścia” tancerzy z salsy na tango niż na odwrót. Generalnie chyba już tak jest, że jak już się raz wejdzie w tango, to już się przy nim zostaje do końca życia. . Mit 8: Można zostać mistrzem tanga jak się długo i intensywnie ćwiczy. W tangu jak w każdej innej aktywności są osoby bardziej i mniej utalentowane. Mistrzami stają się nieliczni, ale praktycznie każdy z nas ma szansę wejść na taki poziom, na którym taniec stanie się przyjemnością i który pozwoli na „płynięcie po parkiecie” oraz pełną improwizację. . Mit 9: Kobieta może tańczyć tango bardzo dobrze po pół roku, a mężczyzna po roku lub półtora. Oczywiście zdarzają się „mega zdolne” wyjątki, ale generalnie tango, by poczuć się w nim naprawdę komfortowo, wymaga dłuższego treningu. O ile jeszcze partnerka jest w stanie zacząć w miarę dobrze podążać po 2 latach (zakładając w miarę intensywny taneczny „trening”), to facet musi poświęcić na tango minimum 3-5 lat, by czuć się naprawdę pewnie na parkiecie, co też nie oznacza, że będzie po tym czasie wymiatał. Ale uwaga: mówimy tutaj o naprawdę dobrym tańczeniu. Sama „zabawa tangiem” jest możliwa dużo wcześniej i już praktycznie po miesiącu nauki można spokojnie ruszać na podbój parkietu (czyli na imprezy taneczne zwane milongami). Przyjemność z tanga z każdym miesiącem będzie coraz większa. I faktycznie w przypadku kobiet – po ok. roku tańczenia, a w przypadku mężczyzn – po dwóch latach można śmiało powiedzieć, że zna się podstawy tego tańca, co pozwoli nie mieć specjalnych kompleksów podczas milong w różnych zakątkach świata. I jeszcze jedno – tango wciąga aż tak bardzo, że nie zauważycie upływu czasu poświęconego na rozwój tej pasji i nie będziecie żałować żadnej chwili spędzonej na jego naukę. . Mit 10: Technika w tangu nie jest wcale istotna, najważniejsze by dobrze się bawić. Zawsze można wejść na parkiet i „coś tam” próbować, rozbijając się o inne pary, prowadzać figury na siłę lub „wyrywając” sobie nawzajem z partnerem ręce. Prawda jest jednak taka, że bez dobrej techniki przyjemność z tanga będzie minimalna. Zresztą warsztat taneczny docenia się coraz bardziej z upływem lat. Mówi się zresztą, że celem nauki tanga jest maksymalne dobre opanowanie techniki tańca, by w pewnym momencie… o niej zapomnieć :) Bez dobrego warsztatu „płynięcie po parkiecie” jest po prostu niemożliwe. Poza tym wielu tancerzy właśnie po paru latach tańczenia i uczenia się dziesiątek figur wraca do podstaw i odkrywa, że najważniejsze w tangu jest po prostu to by dobrze chodzić i być w stu procentach z partnerem. . Mit 11: Nauczyciel na początku tangowej drogi nie ma znaczenia. Ważne tylko żeby był. Im lepiej się tańczy tango, tym większa płynie z niego przyjemność. Dlatego nauka u dobrego nauczyciela od samego początku pozwoli Ci szybciej zrobić postępy i delektować się przyjemnością z tańca. Znam wielu długoletnich tancerzy tanga, którzy teraz bardzo żałują, że nie zaczynali swojej tanecznej przygody u dobrych nauczycieli. Chyba, że faktycznie chcesz po prostu zobaczyć jak ten taniec wygląda – wtedy wybór ten nie ma większego znaczenia. . Mit 12: Najlepiej od razu chodzić do kilku nauczycieli tanga na raz. Na początek proponuję znaleźć jednego dobrego nauczyciela tanga, który zapozna Cię z elementarzem tanecznego języka. Dopiero jak już będziesz znać dobrze podstawy, warto zacząć chodzić do możliwie dużej liczby innych nauczycieli. Dlaczego? Niby wszyscy uczą tego samego „tanga”, ale każdy nauczyciel ma jednak trochę inne spojrzenie na podstawowe zasady. Różnice nie są duże, ale na początku tanecznej drogi mogą mieć znaczenie i by uniknąć zamieszania warto na początku skoncentrować się na nauce tylko w jednej szkole. Jest to szczególnie ważne, gdy tango jest w ogóle Twoją pierwszą taneczną przygodą. Wyjątkiem jest sytuacja, kiedy czujesz, iż Twój nauczyciel nie uczy dobrze – wtedy jak najszybciej zmień szkołę lub po prostu przejdź się do kilku innych szkół by porównać ich poziom. . I na koniec dwa mity funkcjonujące wśród tych, którzy już troszeczkę tańczą…. Mit 13: Dobre, doświadczone partnerki wcale nie są takie dobre, gdyż nie zawsze podążają za partnerem. Tak to już niestety jest, że dobre partnerki w miarę postępów w nauce tańca zaczynają być coraz bardziej świadome własnej wygody w tańcu i nie chcą robić figur prowadzonych siłowo lub nieprecyzyjnie. Jeżeli partner kiepsko prowadzi, to dobra partnerka po prostu nie podąży za jego „wskazówkami”. Mówiąc krótko – jeżeli widzisz, że dziewczyna bez problemu tańczy z innym partnerem, a w trakcie Twojego prowadzenia robi wyłącznie „ocho” (lub nawet i „ocho” nie wychodzi), to znaczy, że wciąż masz wiele do nadrobienia w swoim tangu. Oczywiście to żaden wstyd, ale trzeba ostro zabrać się do roboty. Wiem niestety o tym bardzo dobrze, gdyż przeżyłem to na własnej skórze. . Mit 14: Dobrzy partnerzy nie mają przyjemności z tańca z dużo słabszymi partnerkami. Tutaj jest trochę inna sytuacja niż w przypadku tańca dużo lepszej partnerki i słabszego partnera. Im lepszy prowadzący, tym mniejsze ma dla niego znacznie poziom partnerki. Nie oznacza to tego, że doświadczeni partnerzy nie lubią tańczyć z partnerkami na ich poziomie, ale jeżeli naprawdę dobrze radzą sobie na parkiecie, to bez problemu znajdą przyjemność z tańczenia z początkującymi. Dobrzy partnerzy potrafią dopasować się do poziomu słabszych partnerek w taki sposób, iż te nawet nie poczują, iż czegoś nie potrafią. I może to zabrzmi trochę niewiarygodnie, ale doświadczony partner zatańczy nawet z dziewczyną, która nigdy nie tańczyła tanga. Jak wielokrotnie wspominałem, podstawą tanga jest przede wszystkim chodzenie, więc jeżeli partner potrafi nieźle przemieszczać się po parkiecie i zaopiekuje się podczas tańca partnerką (w szczególności taką, która po raz pierwszy znalazła się na sali tanecznej) – oboje będą mieć z tego naprawdę dużą frajdę. Co wyróżnia Tango od „klasycznych tańców towarzyskich”… Po pierwsze łatwiej nauczyć się jednego tańca zamiast ośmiu. Po drugie Tango Argentyńskie dopuszcza taniec osób tej samej płci oraz nie wymaga wysokiej kondycji fizycznej, przez co można go uprawiać w każdym wieku. Na całym świecie organizowane są milongi, na które może przyjść każdy, kto posiada choć minimalne i 9 lipca od godziny 16:30 na wareckim rynku (Plac Stefana Czarnieckiego 1) odbędą się dwa kolejne spotkania z cyklu czterech otwartych warsztatów tańca argentyńskiego dla początkujących. Mogą w nich wziąć udział zarówno pary jak i single. W ciągu całego cyklu przewidziana jest nauka kroku podstawowego, oraz 2-3 figur i przygotowanie uczestników do samodzielnego pójścia na dowolną milongę w Warszawie. Nie wykluczone, że również w Warce zostanie zorganizowana warsztaty obędą się 15 lipca o godzinie 16: PRZYPADKU ZŁEJ POGODY WARSZTATY BĘDĄ ODBYWAĆ SIĘ W OCHOTNICZEJ STRAŻY organizowane są w ramach projektu „Skrzynka z Kulturą” Gminnej Instytucji Kultury „Dworek na Długiej”. Realizatorem projektu jest Wojciech na Długiej Instytucja Kultury w Warce. Adres: ul. Długa 3, 05-660 Warka. Tel. +48 667 22 70. Stałe godziny pracy : Pn-Pt Dodatkowo w godzinach popołudniowych i w sobotę odbywają się zajęcia tematyczne z instruktorami. Specyfika Tanga Argentyńskiego każe nam zagłebić się nieco w historię tego stylu, genezę jego powstania. Słowo tango nie ma jednoznacznie sprecyzowanego pochodzenia choć nieprawdopodobne wydaje się być powiązanie tanga z kulturą niewolników afrykańskich siedemnastego wieku. Tak nazywano ciasne pomieszczenia, w których przetrzymywano Afrykańczyków z Kongo, Sudanu, Gwinei, tuż przed załadowaniem ich na statek płynący do kolejnych stuleciach ( XVII i XIX w.) pojęcie tango oznaczało w Argentynie miejsca a następnie rodzaj tańca tam wykonywanego przez niewolników. Najpierw, więc był taniec, dopiero potem utwór powstał w 1874r. "El Quueco", to tango militarne, zaśpiewane przez armię wkraczającą podczas wojny domowej do miasta Cordoba. Armię żołnierzy samotnych, poszukujących miłości. W efekcie mianem queco określono dom publiczny, w którym przy prostym akompaniamencie tańczono tango. Zdecydowanie seksualny charakter tańca wytworzył atmosferę tajemniczości, czegoś zakazanego, szulerstwa,prohibicji. Imigracja mężczyzn z Hiszpanii, Włoch, Europy Centralnej, Rosji i innych zakątków Starego Kontynentu stworzyła w Buenos Aires w latach 1872 - 1930 światowe centrum czarnego rynku i mężczyźni zagubieni w obcym kraju, który ma się stać ich nowym domem, szli za potrzebą towarzystwa, namiętności, kontaktu z płcią przeciwną. "Tango" przeszło więc drogę od niewolnictwa czarnych mężczyzn do niewolnictwa białych narodziło się "tango porteAo", jedyny obok yerba mate element łączący przybyszy z różnych stron świata, którzy któregoś dnia przypłynęli do wielkiego portu Buenos Aires. Wszystkich tangueros było tak wielu, że sztukę, którą uprawiali, zaczęto uważać za folklor argentyński i wkrótce przeniesiono ją w formie bardziej wykwintnej(la cultura alta) do salonów, później także dziś dzień w wielu dzielnicach Buenos Aires można zobaczyć pary tańczące na ulicach lub w klubach, na wieczorkach zwanych milongami (nazwa pochodzi od jednego z typów tanga). Tancerze są zamknięci w swojej intymności, skoncentrowani wyłącznie na sobie i na muzyce. Ich tułowia sprawiają wrażenie nieekspresywnych, partnerki delikatnie napierają na partnerów. Wszystko natomiast dzieje się od pasa w dół, co podkreśla seksualnośc tańca. Kobieta wyczuwa impulsy, kończy kroki rozpoczęte przez mężczyzne, ich stopy błądzą po parkiecie, szukają się z coraz większą pasją,tworząc różnorodność figur i póz. Spisu treści: Tango vs Tango Plus Teraz możesz wybrać, czy chcesz iść na Tango, czy Tango Plus, jeśli chodzi o rezerwacje lotów lotniczych. Zanim zdecydujesz, czy wybrać Tango czy Tango Plus przy zakupie biletów lotniczych, musisz wiedzieć, że decyzja jest po prostu zależna od różnicy między dwiema klasami lotniczymi. Przeglądając Internet, przekonasz się, że na większości forów lotów ludzie nie mogą zrozumieć głównych różnic między Tango i Tango Plus. Niektórzy zwracają uwagę na to, że za bilety Tango Plus otrzymasz dodatkowe 250 $. Potem zastanawiasz się, czy ci ludzie są w rzeczywistości oszukani, czy też po prostu nie rozumieją dodatkowych pakietów, które przychodzą z rezerwacjami Tango Plus? Cóż, najpierw należy wziąć pod uwagę, że nie ma możliwości, że urządzenia lotnicze będą się znacznie różnić, ale kilka zmian w rezerwacjach lub obiektach zostanie dokonanych, aby pomieścić tych, którzy płacą więcej. Przeglądając tabelę rezerwacji lotów lotniczych, możesz łatwo sprawdzić, jakie są rezerwacje Tango Plus, których nie ma klasa Tango. Zgodnie z "opłatami za zmianę lotniska", należy pamiętać, że Tango Plus pobiera 50 USD, a Tango 150 USD. Cóż, jesteśmy na dobrej drodze, teraz zauważyliśmy pierwszą różnicę. Co więcej, Tango Plus jest dostępny na szybkich trasach lotniczych w tym samym dniu lotniskowych standbys. Ta paczka umożliwia natychmiastową zmianę rezerwacji, dzięki czemu nie musisz czekać na lot przez długie godziny. To z pewnością sprawia, że ​​Tango Plus jest wartościowym wyborem. Tutaj znajdziesz, że istnieje wiele lotów między Montrealem a Toronto (Kanada). Nie musisz czekać wiele godzin na lot. Przy rezerwacji lotu Tango Plus, możesz zmienić swoją rezerwację na kabinę klasy Executive, podczas gdy w przypadku Tango nie jest to w ogóle możliwe. Jeśli chodzi o Tango Plus, nie musisz płacić za zaawansowany wybór miejsc. Z pewnością opłaty za zmianę, które są naliczane za obie rezerwacje lotów, czynią Tango Plus opłacalnym, ponieważ ma on niższe opłaty za zmianę rezerwacji. Niemniej jednak wielu może powiedzieć, że chodzi o osiągnięcie pewnego "statusu", jeśli chodzi o rezerwację Tango Plus. Może to być prawdą do pewnego stopnia, więc trzeba wyważyć swoje zyski, wybierając Tango Plus podczas zwykłej rezerwacji Tango. Jeśli nie martwisz się zmianą lotu i statusem, możesz wybrać Tango. Są to z pewnością pewne różnice w odniesieniu do Tango i Tango Plus: 1. Opłaty za zmianę lotniska w Tango Plus są mniejsze w porównaniu do Tango. 2. Tango Plus jest dostępny na szybkich trasach lotniczych, a Tango nie 3. Tango Plus jest także formą wysokiego statusu społecznego. Tango amerykańskie i argentyńskie American vs Argentine Tango Tango należy do gatunku muzyki, który kojarzy się z tańcem i muzyką. Argentyna jest uważana za źródło tanga. Można natknąć się na różne rodzaje tanga. Nie chodzi o to, że całe tanga jest takie samo. Tutaj możemy po prostu spojrzeć na różnicę między amerykańskim a argentyńskim tangiem. SDS Plus i SDS Max SDS Plus vs SDS Max SDS Plus i SDS Max to zarówno wiertła stosowane w młotach obrotowych lub "młoty obrotowe" w skrócie. Te młoty są w rzeczywistości wiertłami udarowymi z potężną mocą do wiercenia w prawie wszystko. Aby pomóc w wierceniu, różne wiertła są dołączone do tych wierteł, aby wykonać wiele zadań Skype i Tango Skype kontra Tango Tango to jedna z alternatyw, które pojawiły się w Skype na iPhonie. Oba programy oferują połączenia wideo, ale istnieje wiele funkcji, które nie są przez nie udostępniane. W zależności od twoich preferencji, każdy z nich może być lepszy od drugiego. Skype jest dla iPhone'a, a Tango dla obu Plan tworzonych grup: Termin startu grupy jest ustalany telefonicznie z zapisanymi kursantami po osiągnięciu minimum 6 zapisanych par. Przez wielu ludzi uważany za taniec kontrowersyjny. Charakteryzujący się improwizacją i bliskością partnerów i wyrażający zazwyczaj zawód miłosny. Początkowo był on wykonywany w podrzędnych lokalach i domach publicznych, mimo to znalazł się na liście niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości. O jakim tańcu mowa? O Tango, a dokładniej o Tango Argentino. Czym jest Tango Argentino ? Uznawany za tzw. „taniec dla miasta”. Tam głownie się rozwijał. Oprócz tego jest to jeden z pierwszych tańców, w którym mężczyzna i kobieta obejmują się, co łamało pewne schematy. W latach 20. Nastąpił okres tzw. „tangomanii”, co przyczyniło się do zwiększenia świadomości wśród kobiet – zaczęły publicznie palić papierosy, prowadzić samochody czy obcinać włosy. Zatem Tango, jako taniec, często będący kompozycją nieprzemyslanych ruchów, wyrażało emocje na parkiecie i przyczyniało się do burzenia pewnych utartych konwenansów. Jednak, czym charakteryzuje się sam taniec Tango Argentino ? Składa się on z ośmiu kroków i zawiera sekwencję takich elementów, jak: salida, cruzada i resolucion. Cruzada, czyli krzyk, to najistotniejszy element tego tańca, ponieważ umożliwia przejście z systemu równoległego do skrzyżowanego. Tango argentyńskie ma też swoją specyfikę zapraszania do tańca za pomocą kontaktu wzrokowego i ruchu głowy, tzw. cabeco. Tango argentyńskie oparte jest przede wszystkim na improwizacji, tzn. że nawet w ramach tej samej muzyki istnieją różnice w sposobie tańca. Charakterystycznym, i chyba najbardziej znanym ruchem dla Tanga Argentino jest również gwałtowny ruch głowy z jednej strony na drugą. Jeżeli chcesz przekonać się na własnej skórze, jak Twoje zmysły może otulać argentyńskie tango, przyjdź do nas i przekonaj się , że i Ty możesz nauczyć się tego niezwykle zmysłowego tańca. Plan trwających grup: UWAGA WAŻNE! Zajęcia niebieskie to kursy, by w nich uczestniczyć musisz się zapisać. Tylko wtedy będziemy mogli Cię poinformować o terminie startu. Do grup parami potrzebujemy dwa osobne zapisy. Zapisując się zwiększasz szanse, że szybciej zaczniemy! Zajęcia zielone to openy, by w nich uczestniczyć wystarczy, że sprawdzisz czy akurat dzisiejsze nie są odwołane. Każdy moment jest dobry by przyjść na te zajęcia, nie musisz rozpoczynać wraz z pierwszymi zajęciami!

tango a tango argentyńskie różnice